Bonnie Tyler – Total eclipse of the heart
Een nummer waar ik mezelf op dit moment in herken is het nummer van
Bonnie Tyler: Total eclipse of the heart.
Vooral het einde: Er is niets wat ik kan doen of kan zeggen. Mn hart is totaal verduisterd.
Dat gevoel van niets kunnen doen voor Femke en niets kunnen zeggen wat zou helpen had ik ook heel sterk in de laatste maand van Femkes leven.
Die paar regels uit het lied passen dus ook wel bij het gedicht wat er over gaat dat je zo weinig kan doen voor een ander, behalve er zijn als vriend.
Over de diepe grachten
Van je gesukkel en je angsten heen, dan droeg ik je
Uren en dagen lang.
Indien ik de woorden kende
Om antwoord te geven op je duizend vragen
Over leven, over jezelf,
Over liefhebben en gelukkig worden,
Dan praatte ik me je
Uren en dagen lang.
Indien ik vrede in je hart kon planten
Door geduldig te wachten en te hopen,
Tot het zaad van vrede in je openbrak,
Dan wachtte ik,
Uren en dagen lang.
Indien ik genezen kon wat omgaat in je hart
Aan onmacht, ontevredenheid
En onverwerkt verdriet ,
Dan bleef ik naast je staan,
Uren en dagen lang..
Maar ik ben niet groter,
Niet sterker dan jij
En ik weet niet alles
En ik kan niet zoveel…
Ik ben maar een vriend op je weg,
Al uren en dagen lang.
En ik kan alleen maar hopen
Dat je dit weet :
Je hoeft niet alleen te vechten
Of te huilen
Als je een vriend hebt
Voor uren en dagen lang.
Marcel Weemaes.